Dag 3:

Eindelijk van de boot bevrijd. We zagen best wel op tegen het slapen. Kjeld was s'avonds al eerder naar de stoelen gegaan om te gaan slapen, toen Marit ineens naar beneden kwam, omdat Kjeld er uit zag als een rolmops in z'n slaapzak (foto's volgen nog). Wij waren vrij uitgelaten omdat we niet wilde slapen daar en dat vonden de andere toen niet meer slapende passagiers allemaal niet even leuk. Esmee wilde graag haar slaapzak alleen lag onze rolmops daar op, dus ik tilde Kjeld een stukje omhoog terwijl Esmee snel haar slaapzak onder Kjeld vandaan trok.

Ik ging ook slapen en was op een gegeven moment erg diep weg, zo diep dat ik niet heb meegekregen wat er allemaal gebeurde. Marit en Esmee lagen gewoon op de grond en probeerde te slapen toen Kjeld ineens stuiptrekkingen kreeg en beide dames dachten wat the hell is this en wat ze moesten doen en of ze mij moesten wakker maken. Marit en Esmee konden niet meer slapen en hadden een gesprek over wat the hell er dus net gebeurd was.

Tot bleek dat Kjeld dus niet sliep en zelf de spasmes expres deed en Marit ineens expres liet schrikken. Marit ontglipte een schreeuw wat overging in gillen, wat resulteerde tot het vertrek van twee passagiers. Blijkbaar had ze tussendoor ook hard in mijn been geknepen, maar dat heb ik niet gevoelde en het geschreeuw ook niet. Als de boot was gezonken had ik dat dus niet mee gekregen. Esmee en Marit vragen zich nog steeds af wat Kjeld dacht toen hij deze leuke grap bedacht.

Ondertussen zijn we aangekomen in Helsinki en hebben we fancy geluncht. Ons rest alleen nog te wachten tot we in het appartement kunnen.